maandag 30 november 2015

Retourticket

Retourticket

Op het perron stond iemand met een stopbord, 
een spiegelei dat in de kern zwart was geschilderd.
Het treinkaartje was opgesierd met een vage foto 
van een oudere lachende blondine met teveel oogschaduw 
waardoor het gaatjes in haar hoofd leken.

Hij liep naar de treinbestuurder. 
Maar die was er niet, zijn plek was leeg, 
er was alleen maar apparatuur met lampjes.
Hij zat in een gerobotiseerde trein, 
die voortjoeg over een pad naast de rails.

De trein ontspoorde, de man deinsde achteruit,
beducht voor rondvliegende stukken en brokken.
Hij ontsnapte uit de coupé, er klonk melancholiek gezang:

            "Oh conducteur gaat deze trein nog terug,
            ik heb pijn in mijn hoofd en pijn in mijn rug,
            gaat deze trein nog wel terug…"

De man liep het bos in, rondom hem donkerde het,
hij zocht in het woud naar het geluid van het zingen,
maar de weemoedige stem zweeg, naar het leek voorgoed.

dinsdag 10 november 2015

Bloedsupermaan

Bloedsupermaan

"Ja, Ja, 'k bloed, 'k bloed!!"
zei een meisje, terwijl ze bloed verloor
de maan stond vol aan de zwarte hemel
uitwendig rood te verkleuren.

"Hij is reusachtig, hij is heel groot"
zei de vrouw voor haar huis
de maan stond laag aan de horizon
oranje in het violet van het uitspansel.

"Bloedsupermaan schijnt vannacht"
Voor het laatst gebeurde dat in 1982
de volgende keer in het jaar 2033
geringe kans dat zij dat haalt.

"Bij een supermaan lijkt hij groter"
tot mogelijk wel veertien procent
en hij schijnt dertig procent helderder
onheilsprofeten denken aan de Apocalyps.

"Nee, Nee, 'k denk niet aan het Einde der Tijden"
zei de oude vrouw, terwijl ze hevig zoog
aan haar bloedende vinger die ze bekneld had
tussen de autodeur die ze dichtsloeg.